Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

afzien

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (15 okt 2006)

De moslims in ons land zitten midden in de Ramadan, de vastenmaand. Dat is een tijd van afzien van vanalles, vooral van eten en drinken overdag. Ook de kerkgemeenschap heeft zo'n tijd gekend, dat was altijd in de 40 dagen vóór Pasen, waarin ons werd opgelegd dat er bijvoorbeeld maar een keer per dag een volle maaltijd mocht worden gebruikt , de kinderen niet snoepen en op vrijdag geen vlees eten en nog zo een en ander. Dat afzien van wat dan ook is onder christenen behoorlijk in onbruik geraakt, zo lijkt het. In elk geval dat afzien op bevel van bovenaf. Iets doen of laten op bevel is onder autochtonen sowieso in onbruik geraakt. We zijn soms wel bereid om te matigen in eten en drinken, omwille van de gezondheid of om een nog betere redenen, bijvoorbeeld als het ten goede komt aan een ander die tekort komt, maar niet op bevel.

We kennen de term "afzien" vooral uit de wielerwereld. Afzien dat is tot de bodem van je krachten gaan, opoffering, lijden, je volledig geven en dat betekent ook heel veel leuks niet doen. Vooral jonge mensen leveren die prestatie. Dat kan zijn omdat ze promotie willen maken in een beroep. Daar gaan ze voor naar het andere eind van de wereld als het moet zijn. Maar heel dikwijls doen ze dat helemaal niet met het oog op hun eigen toekomst, want jonge mensen maken zich daar dikwijls nauwelijks niet druk om. Ze willen iets goeds opbouwen ver buiten onze grenzen en zamelen geld in of gaan er zelf heen.

Je neemt afscheid van je familie. Kun je die missen? Geen comfortabele vakanties meer, geen leuke verjaardagen, geen bibliotheek en vaak geen plaatselijke voorzieningen en wat je gewend bent in een huis in Nederland. Je ziet af van dat alles omwille van het goede doel, met pijn in het hart. Die paters, broeders en zusters en ontwikkelingswerkers, die moeten heel wat afzien, pijn lijden omwille van het goede doel. En ondanks dat kunnen we nog dagelijks lezen en horen van jongelui die hun leven of een belangrijke deel daarvan geven aan bestrijding van armoede, aan onderwijs en opvoeding, aan bestrijding van ziekte en machteloosheid. Ze trekken te veld om perspectief te geven in het leven en zelfs daarna.

Op zich is dat niets nieuws. Jezus deed hetzelfde. Het kostte Hem bloed zweet en tranen, maar Hij gaf zijn leven voor hetzelfde goede doel. Hij leek wel een extremist, want Hij gaf inderdaad zijn leven ervoor. Wel verschillend van veel anderen: Hij was geen moordenaar van onschuldige mensen, zelfs niet van schuldige, nooit iemand kwaad doende, alleen maar weldoende.

Buiten het christendom zijn er zeker ook leraren te vinden die met overgave menslievendheid prediken, maar buiten het christendom nooit met een centrale figuur als Jezus, die met inzet van eigen leven aan mensen goed deed. Dat mogen we vaststellen zonder zieltjes te willen winnen, maar wel om ons bewust te zijn van de schat die we bezitten en om zelf naar zijn voorbeeld te leven.

Deze Jezus komt opnieuw tot leven door onze menslievendheid naar mensen vlakbij en door steun te geven aan degene die een stap verder konden gaan. "Gezondenen, missionarissen" noemen we die. Niet gezonden op bevel van bovenaf, maar een bevel van binnenuit: Leef niet voor jezelf alleen. Vandaag is een geschikte dag om met waardering over hen te spreken en - al is het wat bescheidener- ook zoiets te doen.

 

Marcus 10,17-30

Toen Jezus zich op weg begaf, kwam er iemand aanlopen. Hij knielde voor Hem neer en vroeg Hem: 'Goede Meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwig leven?" Maar Jezus zei tegen hem: 'Waarom noemt u Mij goed?

Niemand is goed, alleen God. De geboden kent u: Niet doden, geen echtbreuk plegen, niet stelen, niet vals getuigen, niemand oplichten, uw vader en uw moeder eren. Hij zei Hem: 'Meester, aan dat alles heb ik mij van jongs af gehouden.' Jezus keek hem aan en ging van hem houden. Hij zei Hem: 'Aan één ding ontbreekt het u nog: ga verkopen wat u hebt en geef het aan de armen, en u zult een schat hebben in de hemel. Kom dan terug om Mij te volgen.' Maar hij verstrakte bij dat woord en ging verdrietig weg, want het was iemand met veel bezit. Jezus Ziet zijn blik rondgaan en zei tegen zijn leerlingen: 'Wat is het toch moeilijk voor mensen met geld

om het koninkrijk van God binnen te gaan.' De leerlingen schrokken van zijn woorden.' Maar Jezus ging door en zei opnieuw tegen hen: 'Vrienden, wat is het toch moeilijk om het koninkrijk van God binnen te gaan. Een kameel komt gemakkelijker door het oog van een naald dan een rijke in het koninkrijk van God.'

Daar schrokken ze nog meer van en ze zeiden tegen elkaar: 'Wie kan er dan nog gered worden?' Jezus keek hen aan en zei: 'Bij de mensen kan dat niet, maar bij God wel, want bij God kan alles.' Toen begon Petrus tegen Hem: 'Kijk, wij hebben toch maar alles achtergelaten en zijn U gevolgd.' Jezus zei:'Ik verzeker jullie, er is niemand die zijn huis, broers, zusters, moeder, vader, kinderen of landerijen heeft achtergelaten omwille van Mij en omwille van de goede boodschap, of hij krijgt nu in deze tijd een honderdvoud aan huizen, broers, zusters, moeders, kinderen en landerijen, vervolgingen inbegrepen, en in de komende wereld eeuwig leven.'