Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
40 jaar priester
[ vorige | lijst
| volgende ]
Auteur: Hans van de Laar, voorwoord door Past. Schreurs
Het was een mooie droom zo'n heerlijk feest: met een grote tent voor een soort receptie, met Limburgse vla (wat ze in Brabant vlaai noemen) en koffie en thee en nog wat spirituelers en ijsjes en spellen voor de kinderen en ontzettend veel vriendelijke mensen en een dia's van de priesterwijding in 1962 en van alles en prima georganiseerd en toen nog eens een feest er achteraan, in familieverband, maar toch daar bovenuit stak de feestelijke kerkdienst, gebeden en gezongen en omgeven door warme vriendschap, zo warm dat ik nog nagloei en velen met mij.
Dit moest ik toch even kwijt voordat ik u de toespraak van mijn collega en vriend, pastor Hans van Laar, via het attachement doe toekomen. Het zal wel even duren, het binnenhalen ervan, want ik heb er ook nog een foto bijgedaan, knap gemaakt door een vriend: die met dat kale hoofd, dat ben ik naast mijn collega en op de achtergrond de foto van de eerste en de tweede pastoor van de Lidwinaparochie.
Wees gerust, volgende keer geen of weinig praat erbij maar naar ik poog wel weer gewoon een preek van de week.
Hartelijke groet
Richard
preek van deze week (door Hans van de Laar)
Beste Richard, familie en vrienden van Richard, beste allemaal,
Ik keek gisteren, Richard, nog op internet maar geen preek deze week. Toen moest ik zelf aan de slag, terwijl ik dat toch niet zo vaak hoef te doen, omdat ik altijd kwistig gebruik kan maken van mijn gratis abonnement op jouw preken.
Nu heb je de vorige week nog wel aangeboden tijdens onze wandeltocht om zelf toch een aanzet te geven voor mijn toespraakje, maar dat was toch mijn eer te na. Je weet: een preek houden is voor mij geen probleem, maar schrijven…. maar allee 't is nou gebeurd. Dus vooruit met de geit….
Dus nog een keer
Beste Richard, familie en vrienden van Richard, beste allemaal,
Richard zei pas nog tegen me, want hij wil zich ondanks alles toch graag overal tegenaan bemoeien, dat ik niet alleen moest zeggen, dat hij het in al die 40 jaren in de kerk op school en in de parochies heeft volgehouden, maar dat ik er ook gerust bij mocht zeggen, dat het heel knap was van de parochianen, de leerlingen op school, de mensen in Best en in Breugel in Wassenaar of waar dan ook dat ze het zo lang met hem hebben uitgehouden. Dat mocht ik van hem best zeggen, maar ik denk toch niet dat ik dat doe, want hij zou eens gaan denken dat ik altijd naar hem luister en op de tweede plaats: zoiets hoort toch niet in een feestelijke preek. Nee ik haal liever aan wat je ooit eens tegen Carla en mij zei over getrouwd zijn: Je zei: "Ik zou best wel een vrouw willen hebben, maar dan moet ze in elk geval wel gevoel hebben voor muziek. ze moet er ook leuk uitzien. Ze moet ook wel een goed verstand hebben en ook nog heel lief zijn". En daarom denk ik Richard dat het goed is dat je die 40 jaar maar gewoon priester bent gebleven, want ik zal je verklappen zulke perfecte mannen of vrouwen zijn er volgens mij niet, maar het het illustreert wel, dat het voor jou ondanks dat je door het leven gefloten bent, toch een opdracht was om priester te zijn. Je vond zelfs dat het verplichte celibaat inging tegen de fundamentele rechten van elk mens.
Ik weet dat je het op prijs zou stellen dat er in deze toespraak allerlei jaartallen
en wapenfeiten van jou genoemd zouden worden. Zo in de trant van:
In 19 zoveel zorgde hij ervoor dat er een nieuw dak op de kerk kwam, en toen
een nieuw orgel via weer een andere sponsor en en al dat soort dingen meer,
maar ook daar wil ik je niet, en U ook niet, beste mensen, mee vermoeien. Het
is er allemaal: het nieuwe dak het orgel, het klinkt perfect en ook in de Antoniuskerk
even verderop hebben we dat samen met veel mensen van de gemeenschap voor mekaar
gekregen, maar dat je dat nou het allerbelangrijkste vindt…?
We weten van elkaar dat we dat beiden eigenlijk maar bijzaak vinden. Belangrijk
dat wel, maar uiteindelijk niet het belangrijkste. Daarom zou ik veel benieuwder
zijn naar al die momenten, waarop mensen voelen en ook jij voelt, dat je door
Gods liefde bent aangeraakt. Wat zet mensen aan en wat zet jou aan Richard om
te vertrouwen op Gods woord en om je leven in dienst te stellen van Hem en van
de mensen. En voor antwoorden, jij zegt het vaak genoeg in de preek van de week,
grijpen we toch maar weer naar dat oude boek. Onze Heilige Schrift, zoals het
verhaal van die vrouw die aan bloedvloeiingen leed en dat je net hebt voorgelezen.
Misschien heeft U wel gedacht, beste mensen, Hoe komen ze er toch bij om net
dat verhaal vandaag op een het feest van pastor Schreurs voor te lezen. Een
verhaal van een vrouw, een zieke vrouw, die bloedvloeiingen heeft; zijn er geen
feestelijkere verhalen? Maar eigenlijk hadden we elk verhaal uit de Schrift
vandaag kunnen nemen want al die verhalen -dat ervaar jij toch wekelijks Richard
in je prekenfabriekje - inspireren toch voor elk moment, niet als een verhaal
dat mensen vastlegt, maar een verhaal dat mensen openmaakt, bevrijdt en vrijmaakt.
Het bijzondere van die vrouw in het evangelie is, dat ze niet redeneert. Er
wordt niet over gesproken, dat ze een groot verstand zou hebben of geweldige
gaven en in die zin Richard lijkt ze ook al niet op jou, want piano spelen,
liedjes kunnen schrijven, kunnen metselen, timmeren en lassen een goed verstand
tot je beschikking hebben, alles kunnen en willen weten van computers en zo
meer. Dat zijn in elk geval gaven die ik niet zo gemakkelijk tot mijn beschikking
heb. Maar misschien is het wel uiteindelijk de kunst om daar afstand van te
doen: afstand te doen van alle theologie, de boekenwijsheid en het verstand
om je als een kind toe te vetrouwen aan God, die voor je een vader en een moeder
tegelijk wil zijn. Daarop vertrouwt die vrouw heel gewoon en heel kinderlijk:
als ik zijn mantel nou maar kan aanraken….dan komt alles goed. Dat zijn
momenten waarop je Gods liefde aanraakt en omgekeerd ook mag beleven dat Gods
Kracht heel dicht bij je is. Daarvoor zijn geen wonderen nodig. Nee dat is gewoon
het wonder van geloven zelf En zo'n geloof zoals van die vrouw en zoals dat
van jou, Richard, zet mensen aan zelfs meer te doen dan ze kunnen.
Zoals jij Richard je pastoraat ook invulde en invult anders dan mensen misschien
van een pastoor zouden verwachten: Gods nabijheid laten zien, niet alleen door
naar iemands verhaal te luisteren maar ook door iemands verwarming te herstellen
de gootsteen te ontstoppen de p.c. te upgraden, computers te ontsmetten van
allerlei virussen, het lassen van kapotte pandeksels en nog veel meer. Met de
plechtige woorden uit mijn opleiding heet dat: pastoraat van de nabijheid, maar
hier op zijn boerenfluitjes heel gewoon gezegd; pastoraat van de bovenste plank.
In de eerste lezing, die met name voor de kinderen werd gelezen stond er: God
kun je niet aanraken zoals je ook liefde en tederheid gevoel niet kunt aanraken,
maar het is er wel, maar door zo pastoraat heel concreet te maken komt het wel
erg dichtbij.
Goh, Richard, zo wordt het toch nog een lofrede en Richard zit vast al te denken,
zou er dan niets negatiefs gezegd gaan worden… En misschien vraagt U zich
ook al af mensen of Richard in al die 40 jaren priesterschap geen enkele slechte
zijde heeft laten zien.
Nou daar kan ik luid en duidelijk antwoord op geven: Slechte kanten heeft ie
....... ja die zijn er, maar ik zou ze positief aan de orde willen stellen:
Hij vergeet nooit iets wat echt belangrijk is
Zijn agenda wordt fantastisch bijgehouden door zijn bemanningsleden
Alles ziet er thuis geweldig opgeruimd uit en en weet hij uiteindelijk alles
terug te vinden wat hij miste.
En zo weet ie ook allerlei adressen waar hij heerlijk kan eten
Kijk dat is beter gezegd dan : Hij vergeet altijd alles, zijn agenda is een
chaos en hij ruimt nooit iets op en koken kan hij ook al niet. Dat kan hij trouwens
wel want een zalmmoot bakken en een bloemkool koken…. Hij staat zijn mannetje.
Uiteindelijk lukt het …en zo is hij in staat Gods liefde uit te dragen
op zijn eigen eigengereide manier.
Bescheiden ook in in zijn voorgaan. Niet uitgebreid de mensen welkom hetend
of bedankend voor hun komst of zang. Er wordt weleens gedacht dat dat onvriendelijkheid
zou zijn of ongeïnteresserdheid, maar mensen die hem goed kennen weten
dat, dat oprechte bescheidenheid is en devotie in de geest van: we komen hier
samen om God te loven en te danken…wie zou ik dan zijn om alle mensen welkom
te heten want onze goede God heet ons allen welkom. Jou zo leren kennen Richard
in je bescheidenheid, je creativiteit en aangeraakt door Gods liefde is heel
bijzonderJe eigenzinnigheid en al je andere streken nemen we graag op de koop
toe zoals jij het ook heel lang vol kunt houden met mensen die ook heel anders
zijn dan jij.
Zo hopen we het samen nog een tijdje vol te houden zoals je ook in de krant
liet zetten om mensen een thuishaven te bieden en te stimuleren ook al biedt
de wereldkerk die thuishaven niet altijd. Hier in Best wil je dat met hulp en
steun van veel mensen ook voor de komende tijd blijven proberen. Nog één
creatief idee van jou zou ik willen noemen en dat is je speldje in goud en zilver
van de Lidwinakerk. Je wilde af van die oorkonde en medailles van pro ecclesia
die behalve zo afstandelijk ook zo heel verschrikkelijk duur waren om aan te
vragen in Den Bosch en Rome. Je verzon de Pro Lidwina: een speldje waar al vele
parochianen ook vandaag fier mee rondlopen. Dat weet ik vrijwel zeker. Ook jou
willen we er eentje geven. Beter goed gejat dan slecht verzonnen is mijn devies
dat weet je. We spelden je namens deze parochie een gouden speldje op; GOUD
een edelmetaal waar mensen zuinig op zijn, zoals we voor de komende tijd ook
zuinig willen zijn op jou
EEN SPELDJE omdat je van prikken houdt en stekelen in je rubriek in Groeiend
Best en overal waar je het wapen van je pen kunt gebruiken
EEN LIDWINAKERKJE omdat …ja dat hoef ik gewoon niet uit te leggen
en ook in dat speldje EEN BRILJANTJE omdat je in je oprechte bescheiden geloof
laat zien dat je bent aangeraakt door Gods liefde
Daar zijn veel mensen blij mee en maakt je tot een briljant mens
uniek. Zo is er maar een. Het is me een grote eer dat ik je deze pro Lidwina
op mag spelden....
In Gods Geest gaan we verder aangeraakt door de liefde van God die in mensen openbaar wordt . Dat het zo mag zijn. Amen dus