Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

vergeven

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (7e zondag jaar C)

Iemand die goed werk heeft verricht verdient een schouderklopje en wordt ervoor beloond; iemand die iets heeft misdreven verdient straf.  Zo denken wij daar samen over en ons rechtssysteem en de hele samenleving is daarop gebouwd. Maar als iemand zijn straf heeft gehad, hoe moet het dan verder? Alles vergeten en vergeven?. Nou, vergeten in elk geval niet en vergeven dat is ook nog maar de vraag. Een terrorist van de Rote Armee Fraction uit de jaren 70 staat op het punt om na een veroordeling van drie maal levenslang te worden vrijgelaten. Als dat door gaat is de kans niet gering dat ook dan het verleden zal worden meegesleept. Stel dat Dutroux straks weer rondloopt . .

Onlangs   werd een vreemde straf voorgesteld tegen een voetbaltrainer. De ambtenaar liet zich ontvallen dat hij zich had geërgerd aan uitlatingen van de trainer. Onder zulke omstandigheden is het moeilijk om die ergernis niet te laten meespelen bij het bepalen van eis; zelfs een rechter heeft het dan moeilijk.

Het overkomt ons allen wel eens dat we iemand die minder vriendelijk is, ook minder goed, minder snel helpen. We laten ons beïnvloeden door iemands uiterlijk, iemands verleden, iemands familie, het geschrijf in de krant, de op praatjes in het dorp enz. Het gebeurt en je weet dat het niet goed is.

Je mag je kleinkinderen natuurlijk best verwennen met gezonde extraatjes en je kinderen met raad en daad bijstaan, maar er kan een probleem ontstaan als een van hen zich heeft misdragen. Het probleem wordt extra groot als zij allen op een gegeven moment in even grote nood zouden verkeren. Veronderstel maar eens dat we een baan hebt te vergeven, die even geschikt is voor elk van de beide zonen. Als we het evangelie volgen, zouden we het verleden niet mogen laten meewegen bij het nemen van een beslissing.

Nee, we hoeven niet te vergeten. Onze geest werkt niet als een computer. In een computer kun je de historie wegpoetsen met een enkele druk op de juiste knop. Onze geest werkt anders. Onze geest houdt alles ergens vast, als je nog jong genoeg bent. Maar tegelijk dwingt niemand om rekening te houden met een kwestie die eenmaal goed is opgelost. En toch doen we dat vrij gemakkelijk.

Een aantal dorpen in Congo stonden onlangs voor de opgave om in werkgroepen een plaats te geven aan jongens die als kindsoldaat een besmet verleden hadden opgelopen. De jongens hadden spijt betuigd en maandenlang in isolement geleefd. Het ging niet om het vergeten van het verleden maar om het vergeven d.w.z. om bij de tewerkstelling niet meer rekening houden met wat er was gebeurd enige jaren tevoren.

Dan houden we vandaag ons doen en denken weer eens tegen het licht van het evangelie. Daar wordt ons wel iets gevraagd wat heel moeilijk is, maar er wordt ons nooit iets gevraagd wat onmogelijk is. Wie het verleden vergeet is een tobberd, want er is iets ernstigs met het geheugen aan de hand.  Maar vergeven, is dat mogelijk? Het is mogelijk als er aan beide kanten iets gebeurt: de een die enig teken van spijt en verbetering geeft en de ander die zich open stelt. Dan kunnen we verder. Het is iets van twee kanten en de evangelieoproep van vandaag is dan ook tot beide partijen gericht: geef aan elkaar een teken van de ommekeer, dan kan er een nieuw begin gemaakt worden en dat betekent vergeven: niets vergeten, maar wel openheid naar een nieuw begin en dat is niet onmogelijk, maar al moeilijk genoeg. Moge ons dat lukken.

Lucas 6,27-38

Jezus zei tegen zijn leerlingen: `Tegen jullie die luisteren: zeg Ik:

heb je vijanden lief, wees goed voor wie je haten, zegen hen die je vervloeken en bid voor degenen die je smaden. Slaat iemand je op de wang, bied hem dan ook de andere, en pakt iemand je jas af, weiger hem ook je hemd niet. Vraagt iemand je om iets, geef het, en pakt men iets van je af, vraagt het dan niet terug. Behandel de mensen zoals je wilt dat ze jullie behandelen. Als jullie je vrienden liefhebben, is er dan reden tot dankbaarheid? Ook de zondaars hebben hun vrienden lief. En als jullie je weldoeners weldoen, is er dan reden tot dankbaarheid? Ook de zondaars doen dat. En als jullie lenen aan mensen van wie je iets terugverwacht, is er dan reden tot dankbaarheid? Ook zondaars lenen aan zondaars om op hun beurt hetzelfde te krijgen. Nee, heb je vijanden lief, doe wel en leen uit, en verwacht daarvoor niets terug. Dan zal er een rijke beloning voor jullie zijn: je wordt kinderen van de Allerhoogste, want ook Hij is goed voor ondankbare en slechte mensen. Wees barmhartig, zoals jullie Vader barmhartig is. Werp je niet op als rechter, dan zullen jullie niet berecht worden. Veroordeel niet, dan zullen jullie niet veroordeeld worden. Spreek vrij, dan zullen jullie vrijgesproken worden. Geef, dan zal jullie gegeven worden. Een mooie maat, stevig aangedrukt, goed geschud en overvol zal je in de schoot geworpen worden. Want met de maat waarmee jullie meten, zul je gemeten worden.'