Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Soms komt het wel van één kant

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans van der Laar

(eerste zondag van de veertig dagentijd, jaar B)

Als twee mensen gaan samenwonen dan maken ze dikwijls goede afspraken. De twee salarissen worden bij elkaar op een hoop geveegd en ze betalen samen de huur of de hypotheek al naar gelang. Ze sparen samen en doen ook samen het huishouden. Jij doet de strijk en jij zeemt de ramen. Alles keurig geregeld: een goede deal. En gelukkig kan het lang goed gaan.

In de zakenwereld net zo goed. Iemand zoekt een bedrijf dat ijshockey tafels kan maken (net zoals tafelvoetbal). En ja hoor, ergens in de buurt zit een nog jong bedrijf, dat gespecialiseerd is in belettering en wat al niet meer. Met hun nieuwste machine: een uit de kluiten gewassen printer kunnen ze met gemak honderden ijshockey tafels beplakken . Het kost wat, zo'n apparaat, maar het levert ook goed op. Nieuwe klanten, nieuwe mogelijkheden en contracten. De zakenpartners sluiten een deal met elkaar. Een goede winstmarge voor de één en zekerheid van levering voor de ander. En gelukkig… ook zo'n verbond met elkaar kan jarenlang goed gaan. Zo sluiten mensen dagelijks allerlei transacties af. Het is een kwestie van afspraken maken met wederzijds goedvinden. Op woensdag kopen we gehakt per kilo voor één euro minder dan op donderdag. De slager tevreden want hij verkoopt nogal wat. De klant tevreden want uiteindelijk is een euro dan toch weer even wat meer waard dan wat minder. Op donderdag moet je dan natuurlijk niet meer bij hem aankomen, want dan is de aanbieding voorbij. Heel normaal vinden we allemaal. Duidelijke afspraken tussen verkoper en klant.

Anders is het tussen ouders en hun kinderen. Er is geen sprake van een wederzijds contract,want ongevraagd zij we allemaal als kinderen door onze ouders op de wereld gezet en eenzijdig hebben zij een verbond met hun kinderen gesloten: Wij zullen voor je zorgen totdat je dat zelf kunt en wilt. Soms gaat dat heel snel , maar dikwijls duurt het een leven lang en blijven ouders bezorgd om hun kinderen al zijn ze directeur van een groot bedrijf geworden of wat dan ook. Vaderlijke en moederlijke bezorgdheid en betrokkenheid blijft en wordt alleen in heel uitzonderlijke gevallen ongedaan gemaakt en zelfs als dat gebeurt blijft er levenslange pijn en wroeging en kun je je afvragen of de ouders dat verbond met hun kinderen wel hebben opgezegd. Vrijwel alle oudersstaan achter voor en vooral dicht bij hun kinderen om te doen wat ze kunnen. De meesten van U zullen zich daar vast wel in herkennen. Een eenzijdig contract, dat blijft het. Je verwacht misschien wel wat van je kinderen, maar dat verbond tussen ouders en kind is toch heel anders dan dat van 2 partners in zaken.

Op zo'n verbond tussen ouder en kind lijkt ook het verbond dat God sluit met Noach en zijn familie: Ik sluit mijn verbond met U en Uw nageslacht en met alle levende wezens die bij U zijn, dat nooit meer enig levend wezen door het water van de vloed zal worden uitgeroeid. Een belofte van God aan de mensen. Een eenzijdig verbond ook, want er wordt niks teruggevraagd. Zelfs de regenboog (die hier in de kerk vandaag een opvallende plaats heeft) is geen teken van het contract tussen de twee, maar is voor God een levende herinnering aan Zijn Woord: "Daardoor zal ik denken aan het verbond tussen U en mij". Het lijkt op het verbond van ouders met hun kind: "We zijn er voor je wat er ook gebeurt".

Het lijkt ook op een huwlijksverbond niet iets van 2 partners alleen, maar een verbond waarin God een rol speelt, die Liefde is, dan is het geen contract meer waar je zomaar bij een advocaat vanaf kunt. Dan is het een verbond voor goede en kwade dagen voor altijd, want God zelf is erbij betrokken als een vader en een moeder tegelijk: "We zullen je bewaren en behoeden". De schrijver van het Noach verhaal had waarschijnlijk geen benul van wat er nog aan watersnood en rampen zou gaan gebeuren na zijn tijd, maar daarover gaat het verhaal ook niet. De schrijver gelooft diep in God die zorgt voor mensen, ze probeert te behoeden en te beschermen en zo wordt die zorg en liefde als het ware met de paplepel ingegoten en overgedragen. Nee, God vraagt aan Noach niets terug, maar draagt misschien wel zijn zorg aan hem over, zoals Hij ons de zorg voor elkaar en voor de wereld overdraagt onvoorwaardelijk en heel nabij.

Uit het boek Genesis 9, 8-15

Dit zei God tot Noach en zijn zonen: 'Nu ga Ik mijn verbond aan met u en met uw nageslacht en met alle levende wezens die bij u zijn, met de vogels en de viervoetige dieren, met alle dieren van de aarde die bij u zijn, met al wat uit de ark is gekomen, al het gedierte van de aarde. Ik ga met u een verbond aan dat nooit meer enig levend wezen door het water van de vloed zal worden uitgeroeid, en dat er zich nooit meer een vloed zal voordoen om de aarde te verwoesten'. En God zei: 'Dit is het teken van het verbond dat Ik instel tussen Mij en u en alle levende wezens die bij u zijn, voor alle geslachten. Ik zet mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen Mij en de aarde. Wanneer Ik op de aarde de wolken samenpak, en de boog in de wolken zichtbaar wordt, dan zal Ik denken aan het verbond tussen Mij en u en alle levende wezens, alles wat leven heeft. De wateren zullen nooit meer zwellen tot een vloed om al wat leeft, te verdelgen'.