Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

eenheid!?!?

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (7e zondag van Pasen)

Zondag 16 mei 2010. Zevende zondag van Pasen. Jaar C

Het kan er soms heftig aan toegaan in een gezin. De ouders zijn het niet eens over de wijze van opvoeden. De kids zijn er supergevoelig voor en spelen papa en mama tegen elkaar uit: “Mama zei dat het goed wat  als jij het ook goed vindt”. Op kantoor zegt de chef nogal eens: “Kom de neuzen moeten weer dezelfde kant uit”. Hetzelfde bij sportclubs, de muziekvereniging en ook bij de parochie. Er gebeurt ontzettend veel door begeesterde vrijwilligers, maar op een of andere manier moet het toch geen los zand zijn en moet een team toch ook eenheid uitstralen zonder tot eenheidsworst te verworden.
Laten we maar eens in eigen hert kijken! Onze Antoniuskerk is een kerk die eenvoud uitstraalt. Het is geen barokke kerk die uitbundige is versierd en waar het bladgoud en het marmer vanaf spat. Er zijn geen kunststukken of monumenten uit een ver verleden. De muren zijn eenvoudig geschilderd en het straalt enige bescheidenheid uit. Dat is vast ook de achterliggende geloofsvisie geweest van de bouwers: eenvoud; bescheidenheid en oprechtheid; en de geest van het evangelie.
Toch straalt ons kerkje door de oranje en gele kleur op het priesterkoor en door de eenvoudige inrichting van het gebouw: een eenvoudig doorzichtig doopvont zodat iedereen kan zien dat er water in zit. Het is gemaakt door een medeparochiaan evenals de eikenhouten altaartjes bij bij Maria en in onze gedachteniskapel: eenvoudig, bescheiden, geen overdadige opsmuk. Onze interieurgroep, de creatieve groep en de kosters dragen daar hun steentje aan bij. Nee, geen troep in de kerk, maar wel verse bloemen, maar ook weer niet te uitbundig versierd met de duurste bloemen uit de winkel, maar eenvoudige boeketten en versieringen die passen bij de tijd van het jaar en bij de gebruiken in onze kerk. Bij de manier waarop we ons geloof beleven, past bescheidenheid en eenvoud in de geest van Jezus Christus. Ons parochieblaadje straalt hetzelfde uit. Geen goedkoop vodje, maar een blaadje, dat wordt geschreven door parochianen. Geen overdadige opsmuk. We gooien het ook niet zomaar bij iedereen in de bus, maar alleen bij mensen van wie we weten dat ze daar prijs opstellen en daarmee respecteren we mensen die anders denken voelen en geloven. Net als de kerk straalt het parochieblad eenvoud bescheidenheid maar ook oprechtheid uit. Eigenlijk geldt hetzelfde voor onze hele parochie. De poetsgroep, het secretariaat, het kerkbestuur, de eerste communiegroep, de misdienaars en hun kleding. Al hun taken en dat zijn er ontzettend veel, zijn heel divers, maar als het goed is, stralen ze dezelfde bewogenheid uit: ons geloof in de boodschap van Jezus Christus die niets anders wil dan wat Hij vandaag weer zegt in het evangelie: dat allen één mogen zijn. Geen overdreven gedoe, geen opgelegde lasten, maar één zijn in liefde en geloof, dat gaat om liefde naar God en naar elkaar. Dat geloof biedt ruimte voor veel mensen, die op hun eigen manier in het leven staan. Onze kerk hoeft geen eenheidsworst te zijn, maar mag zich één weten in de verbondenheid met de God van Jezus Christus, die Hij zo dikwijls Vader noemt: een Vader die kinderen bemint en niet in de steek laat en ons vraagt net zo te doen. Onze geloofsgemeenschap mag in alle eenvoud die liefde uitdragen. Nadat Jezus met Hemelvaart ten hemel is opgestegen gaf Hij ons de boodschap niet naar die hemel te blijven staren maar in de wereld zijn boodschap verder te dragen. Dat is een opdracht aan ons allemaal. Heel verschillend maar toch verbonden met elkaar.

Joh, 17, 20-26
Tijdens het laatste avondmaal bad Jezus als volgt: Ik bid niet alleen voor hen, maar voor allen die door hun verkondiging in mij geloven.Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals u in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden.  Ik heb hen laten delen in de grootheid die u mij gegeven hebt, opdat zij één zijn zoals wij:  ik in hen en u in mij. Dan zullen zij volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat u mij hebt gezonden, en dat u hen liefhad zoals u mij liefhad.
 Vader, u hebt hen aan mij geschonken, laat hen dan zijn waar ik ben. Dan zullen zij de grootheid zien die u mij gegeven hebt omdat u mij al liefhad voordat de wereld gegrondvest werd.  Rechtvaardige Vader, de wereld kent u niet, maar ik ken u, en zij weten dat u mij hebt gezonden.  Ik heb hun uw naam bekendgemaakt en dat zal ik blijven doen, zodat de liefde waarmee u mij liefhad in hen zal zijn en ik in hen.’